Film otwiera scena ukazująca grupkę uchodźców z Afryki, którym cudem udało się dobić na europejski brzeg. Pierwszym ujęciem tej sekwencji jest wzgórek łonowy kobiety opalającej się na plaży nudystów, a ostatnim główny bohater opowieści, Amadou. Te dwa punkty łączą się ze sobą w bardzo wymyślny sposób. Tytułowy "najeźdźca" nie oznacza wcale intruza w kraju, a w sypialni Belgów. Amadou jest bowiem wysokim, umięśnionym, pewnym siebie murzynem, przyciągającym kobiety swoją egzotyczną urodą.

Główny bohater szybko zdaje sobie sprawę z własnych możliwości. Gdy dochodzi między nim, a pracodawcami do konfliktu, ląduje na bruku. Wtedy za cel obiera sobie piękną, blondwłosą businesswoman, mającą powiązania z jego szefostwem. Szybko przekona się iż nawet jego "czar" nie gwarantuje dostatniego bytu na obcej ziemi. Ze zdobywcy Amadou powoli przechodzi w ofiarę. Dla zauroczonych kobiet jest jedynie "przygodą", odskocznią od ustatkowanych rodaków. Bez problemu udaje mu się pozyskać zainteresowanie niewiast na ulicy, lecz nigdy nie może mieć pewności że następnego dnia zwyczajnie go nie oleją, wracając do codzienności. Marzenie bohatera o znalezieniu stałego miejsca pęka jak bańka mydlana. Nawet wygrawszy kilka bitew na nowym lądzie nie jest w stanie zrozumieć jego mieszkańców.

Gorzkie spojrzenie na kwestię imigrantów, przez pryzmat obyczajowy, nie polityczny. Wciągające, choć nie pozbawione mankamentów.